Πρόκειται για μικρά σώματα τα οποία όταν εισέρχονται στην γήινη ατμόσφαιρα αναφλέγονται δημιουργώντας μια ορατή φωτεινή γραμμή. Είναι ευρέως γνωστά ως “πεφταστέρια” ή διάττοντες αστέρες. Το μέγεθος τους μπορεί να είναι από 10 μικρόμετρα μέχρι 1 μέτρο. Η περιοχή προέλευσης των περισσότερων είναι η Ζώνη των Αστεροειδών. Η βαρύτητα των πλανητών διαταράσσει τις τροχιές τους και τα οδηγεί προς τη Γη. Άλλα προέρχονται από κομήτες. Κάποια μπορεί επίσης να αποτελούν θραύσματα από προσκρούσεις που συμβαίνουν στην επιφάνεια της Σελήνης ή του Άρη.
Βολίδες
Τα μετέωρα που είναι αρκετά λαμπρά ώστε να είναι ορατά σε μεγάλη περιοχή, ονομάζονται βολίδες. Συχνά οι βολίδες μπορεί να εκραγούν στην ατμόσφαιρα πριν προλάβουν να φθάσουν στο έδαφος.
Fun Fact: Ένα πολύ μικρό ποσοστό βολίδων εισέρχεται στην ατμόσφαιρα κι εξέρχεται από αυτήν κατευθυνόμενο προς το διάστημα ξανά!
Αν το αντικείμενο δεν καεί στην ατμόσφαιρα και φθάσει ως την επιφάνεια της Γης ονομάζεται μετεωρίτης. Υπάρχουν τρεις βασικές κατηγορίες μετεωριτών, ανάλογα με τη σύσταση τους:
i. Λιθομετεωρίτες - κυρίως από πυτιτικά ορυκτά
ii. Λιθοσιδηρομετεωρίτες
iii. Σιδηρομετεωρίτες - περιεκτικότητα σε σίδηρο μεγαλύτερη από 70%
Όταν ο αριθμός των εισερχόμενων αντικειμένων στην ατμόσφαιρα της Γης είναι αυξημένος σε σχέση με το συνηθισμένο, τότε έχουμε μια βροχή διαττόντων. Η πηγή μιας βροχής διαττόντων μπορεί να είναι είτε η ουρά ενός κομήτη, είτε θραύσματα προερχόμενα από αστεροειδείς.
Το χρώμα του φωτός που παράγεται καθώς ένα μετέωρο καίγεται στην ατμόσφαιρα, εξαρτάται από την χημική του σύσταση. Έτσι τα χρώματα που παρατηρούμε κατά την καύση ενός μετεώρου στην ατμόσφαιρα προέρχεται από τα εξής στοιχεία:
· πορτοκαλί-κίτρινο: Νάτριο
· κίτρινο: Σίδηρος
· μπλε-πράσινο: Μαγνήσιο
· ιώδες: Ασβέστιο
· κόκκινο: Άζωτο και Οξυγόνο της ατμόσφαιρας